Κίνηση ή ηρεμία;

- Γιατρέ, ντροπή μου κι αίσχος μου!
- Βλέπω το ρίξαμε στην αυτοκριτική ε;
- Τι να πω;..Ούτε τον εαυτό μου δεν μπορώ να ανεχτώ πια.
Μια ζωή πίστευα ότι μου φταίνε οι άλλοι, αλλά τα προβλήματα τελικά ο καθένας τα κουβαλάει μέσα του.
- Ενδιαφέρουσα θεωρία. Μήπως θα μου πείτε τώρα πως καταλήξατε σ' αυτήν;
- Χιλιάδες τρόποι. Χιλιάδες παραδείγματα και περιστάσεις. Όλα λάθος...
- Αν μαθαίνεις από το λάθος, δεν μπορεί να είναι τόσο κακό τελικά...
- Ναι..."αν" μαθαίνεις και δε γίνεσαι δούλος του από τις χιλιάδες φορές που το ξανακάνεις.
- Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση δε λέγεται πια λάθος, αλλά μάλλον κακή συνήθεια.
- Σωστά! Αυτή τη λέξη έψαχνα για να περιγράψω τη διαρκή μου ανεπάρκεια να φερθώ σωστά.
- Ξέρετε...αυτό που εσείς αποκαλείτε λάθος, έχει πάντα δύο ή και περισσότερες όψεις. Μήπως το κοιτάζετε από την μεριά που απλώς "δείχνει" για λάθος;
- Εδώ μπαίνετε εσείς στην εικόνα. Εγώ άκρη δεν έβγαλα πάντως.
- Για βάλτε με λοιπόν στην εικόνα.
- Τελικά είμαι δειλός. Δεν ανέχομαι να γίνονται στη ζωή μου πράγματα θαρραλέα. Δεν τα καταλαβαίνω. Προτιμώ την ακινησία και την ασφάλεια της λάσπης από το τρέξιμο και τον καθαρό αέρα. Κι έτσι, όταν βλέπω γύρω μου τους άλλους να προοδεύουν, κάτι με πιάνει και θέλω να τους φρενάρω. Να τους φέρω στους ρυθμούς μου. Να τους ακινητοποιήσω για να μπορέσω κι εγώ να τους φτάσω. Τους θέλω όλους στην ίδια γραμμή. Κανείς να μην ξεφεύγει. Κανείς να μην ξεχωρίζει...
- Για βοηθήστε με λίγο...Μιλάτε για επαγγελματικά ζητήματα;
- Για τα πάντα..Επαγγελματικά, προσωπικά, συναισθηματικά, για όλη μου τη ζωή.
- Όταν λέτε "πράγματα θαραλλέα" τι εννοείτε;
- Ο,τιδήποτε δε θα τολμούσα να σκεφτώ ή να κάνω εγώ.
- Και όταν λέτε "πρόοδο";
- Ο,τιδήποτε μη προβλεπόμενο κάνει κάποιος άλλος.
- Μα σοβαρά πιστεύετε ότι μπορείτε να "σκεφτείτε", να "τολμήσετε" και να "προβλέψετε" όσα μπορούν να κάνουν οι άλλοι γύρω σας; Μήπως υπερβάλετε λιγάκι;
- Πολύ υπερβάλλω. Και δε λέω τι μπορώ να κάνω. Αλλά τι θα ήθελα να κάνω. Να μην πέφτω θύμα εκπλήξεων. Όλοι πάνε μπροστά συγκεντρωμένοι στη ζωή τους κι εγώ αγκομαχώ να τους φτάσω.
- Μα αυτοί πάνε σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Πώς είναι δυνατόν να τους φτάσετε ποτέ;
- ...ναι, μα...
- Μήπως αν συγκεντρωνόσασταν κι εσείς στη ζωή σας τα πράγματα θα γίνονταν λίγο πιο απλά;
- Δηλαδή;
- Δηλαδή να τραβήξετε κι εσείς το δρόμο σας ήρεμα και απλά.
- Μα τι λέτε; Και οι άλλοι; Άλλωστε εγώ λατρεύω την ηρεμία και την ασφάλεια. Που να τραβάω δρόμους τώρα; Για τέτοια είμαστε;
- Νομίζω πάντως ότι από το να προσπαθείτε να φρενάρετε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, εσείς ειδικά που αρέσκεστε στην ηρεμία, θα βρείτε πολύ πιο ξεκούραστο το να αρχίσετε να βαδίζετε κι εσείς μαζί του. Μπορεί για αρχή να σας φανεί περίεργο να επιδιώξετε την ηρεμία μπαίνοντας σε κίνηση, αλλά μακροπρόθεσμα θα το βρείτε πιο εύκολο.
- Να ηρεμήσω ενώ στην ουσία κινούμαι; Εγώ;
- Δεν βλέπω άλλον απέναντί μου.
- Να ηρεμήσω...Να ξεκινήσω...Να ξεκινήσω για να ηρεμήσω...
- Καλό ταξίδι αγαπητέ μου.