Άνοιξε τα μάτια σου

- Γιατρέ;
- Έλα. Σε περίμενα.
- Τι κάνεις καλέ; Λαχανιασμένο σε ακούω.
- Τρέχω.
- Νυχτιάτικα;
- Εμ...πότε να προλάβω; Άλλωστε ήξερα ότι θα πάρεις μες τα μαύρα μεσάνυχτα και θα είχα και παρέα.
- Γιατρέ; εγώ παρέα σου; Με κολακεύεις.
- Καλά, καλά. Άρχισε να μιλάς και τα λέμε.
- Γιατρέ ανησυχώ. Είμαι τρελλός;
- Εσύ; Φυσικά και είσαι!
- Επ! Για συγγνώμη. Και μου το λες έτσι απότομα ;
- Είπα μήπως θεραπευθείς από το σοκ, αλλά που τέτοια τύχη;
- Δηλαδή; όντως είμαι;
- Για να δούμε...έχεις παρατήσει σπίτι και δουλειά. Δεν προσέχεις τον εαυτό σου, δεν τρως, δεν κοιμάσαι, άρχισες τα παυσίπονα και τα χάπια.. Απο την άλλη βέβαια είσαι ολοκληρωτικά ερωτευμένος με μια γυναίκα η οποία είναι "αόρατη". Χαζεύεις το φεγγάρι, ξενυχτάς, γράφεις τραγούδια κι όταν μιλάς μπερδεύεις τα λόγια σου. Μπα... τελικά δεν είσαι τρελλός. Οι τρελλοί έχουν ελπίδες. Εσύ δεν έχεις καμμία.
- Τι να κάνω;
- Άνοιξε τα μάτια σου. Κοίτα απλώς τι συμβαίνει γύρω σου και ερμήνευσέ το ψύχραιμα. Τι απ΄όλα αυτά έχεις ανάγκη;
- Τον πόνο μάλλον. Με κρατάει ζωντανό και μου δίνει έμπνευση.
- Ο υπερβολικός πόνος όμως, έρχεται στιγμή που φέρνει την απάθεια και την αναισθησία. Πρόσεξε γιατί σε λίγο θα είναι αργά. Μπορεί να καταφέρεις αυτό για το οποίο πάλευες και να μην το θέλεις πια.
- Για λαχανιασμένος και ξενύχτης, μια χαρά μου τα "έχωσες" τώρα.
- Καλύτερα να στα "χώσω" εγώ, παρά να σε χώσουνε σε κάνα ίδρυμα.
- Τόσο χάλια είμαι ε;
- Κι ακόμα περισσότερο.
- Μα εγώ είπα την αλήθεια. Δεν κράτησα τίποτα κρυφό. Γιατί είμαι τόσο άσχημα;
- Μήπως γιατί κανείς δεν σε ακούει;
- Ακούει, αλλά δεν κάνει.
- Κάνε εσύ τότε. Κοιμήσου για αρχή. Βρες δουλειά να απασχολήσεις το μυαλό σου. Γίνε καλά. Αυτοί που σε αγαπάνε θα χαρούν πραγματικά.
- Δεν στο υπόσχομαι πάντως.
- Δεν σου ζήτησα υπόσχεση. Να είσαι καλά την αυριανή μέρα σου ζήτησα μόνο. Μπορείς;
- Θέλεις να σου πω ψέμματα;
- Τότε καλή σου νύχτα. Όταν ξαναβρεθούμε, κοίτα να έχεις να μου πεις κάτι πιο όμορφο.
- Όμορφη είναι και η νύχτα γιατρέ. Λέω να την ζήσω λιγάκι ακόμα.. Λιγάκι.. Όσο την αντέχω.. Μια ζωή είναι. Θα περάσει.