Ραγισμένη εικόνα

- Τι κοιτάζεις αυτή τη στιγμή;
- Μια ραγισμένη εικόνα.
- Και τι αισθάνεσαι;
- Φοβάμαι, γιατρέ.
- Γιατί;
- Γιατί της μοιάζει τόσο πολύ που μου κόβεται η ανάσα. Κι έχει κάτσει κι η άτιμη η χαρακιά του γυαλιού, σαν δάκρυ μέσα στα μάτια της.
- Αυτή τη συντροφιά διάλεξες γι απόψε;
- Αυτήν.
- Δεν είναι κι ό,τι καλύτερο πάντως. Πρόσεχε τώρα μέσα στη νύχτα που γυρνάς. Πρόσεχε.
- Αυτό το έχω υποσχεθεί αλλού, γιατρέ. Κι ας μην ακούν κουβέντα απ' όσα λέω.
- Μην ραγίσεις και το δικό σου εαυτό. Δεν υπάρχει φάρμακο για κάτι τέτοιο.