Παρασκευή, Δεκεμβρίου 07, 2007

Όνειρα (V) - Κύκλος

Το πλήθος όρθιο ζητωκραύγασε τη νίκη. Ήταν ένα μάθημα αυτό. Η υπομονή είχε για μια ακόμα φορά νικήσει. Πριν χαμηλώσουν τα φώτα απομακρυνθήκαμε με γρήγορα βήματα. Το σκοτεινό βουνό περίμενε στη θέση του. Δεν το περίμενα να ξαναπαίξει ρόλο σε όλη αυτή την αγωνία. Ένα απλό άγγιγμα, ένα χάδι, μια αγκαλιά.
Με ρώτησες "γιατί να είναι έτσι;" και σου απάντησα "γιατί έτσι είναι η αγάπη".
Μου ζήτησες συγγνώμη που δεν μπορούσες να μείνεις.
Σου ζήτησα συγγνώμη που δεν μπορούσα να φύγω.
Μετά μας κατάπιε η νύχτα. Εσένα κουρασμένη σε παρέδωσε στη λήθη. Εμένα μεθυσμένο με άφησε στο δρόμο.
Αφουγκράστηκα τον παγωμένο αέρα και σε άκουσα που ψιθύρισες μια καληνύχτα.
Απάντησα πως θα κάνω αυτό που μπορώ μόνο, για να είναι καλή.
Μη μου ζητάς τίποτα λιγότερο.
Καληνύχτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: